بیعت اختیاری امام علی علیه السلام با ابوبکر؟؟؟!!!
بیعت اختیاری امام علی علیه السلام با ابوبکر؟؟؟!!!
علّامه فیض کاشانی؛ گوید: سپس دومی گروهی از آزادشدگان و منافقان را جمع کرد و به منزل امیرمؤمنان علیه السلام آورد، با در بسته مواجه شدند، صدا زدند: ای علی، در را باز کن که خلیفه رسول خدا تو را میخواند. آن حضرت در را باز نکرد، آنان هیزم آورده جلو در خانه نهادند و آتش آوردند تا آتش زنند .
دومی فریاد زد: به خدا اگر در را باز نکنید آن را آتش میزنیم.
فاطمه - علیها السلام - که دید آنها منزل را آتش میزنند برخاست و در را گشود و پیش از آنکه خود را پنهان کند آن گروه حمله کردند و او را کنار زدند، فاطمه - علیها السلام - میان در و دیوار پنهان شد، آنان بر امیرمؤمنان علیه السلام که روی فراش خود نشسته بود حمله بردند و به یاری هم حضرتش را کشان کشان از خانه بیرون بردند و گریبان او را گرفته و به سوی مسجد میکشاندند.فاطمه - علیها السلام - مانع شد و فرمود: به خدا سوگند که نمیگذارم پسر عمویم را به ستم (به مسجد) کشانید، شما چه زود به خدا و رسول درباره ما خاندان خیانت کردید در حالی که رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم شما را به پیروی و دوستی و چنگ زدن به دامان ما سفارش کردهبود! و خداوند فرموده: “بگو: من از شما مزدی نمیخواهم جز آنکه خاندان مرا دوست بدارید”.سوره شوری / 23
آنگاه بیشتر مردم به احترام زهرا - علیها السلام - علی علیه السلام را رها ساختند... اما بالاخره آن حضرت را کشیدند و به مسجد بردند تا او را در برابر ابوبکر بهپا داشتند.فاطمه - علیها السلام - به مسجد آمد تا حضرتش را از دست آنان رها سازد ولی نتوانست، پس رو کرد به قبر پدرش و با آه و ناله به قبر اشاره کرد و گفت: نَفْسی علی زَفَراتِها مَحبوُسَة/یالَیْتها خَرَجْت مَعَ الزَّفراتِ/ لاخیَر بعدک فی الحیاةِ و إنَّما/أبکی مَخافَةَ أنْ تطولَ حَیاتی/ “جانم روی نفسهایم حبس شده، ای کاش با نفسهایم بیرون میآمد”./ “دیگر خیری پس از تو در زندگی نیست و گریه من از آن است که مبادا پس از تو عمرم دراز باشد”. سپس گفت: ای اندوه بر تو ای پدر، وای از مصیبت حبیبت ابوالحسن که مورد اعتماد تو و پدر دو سبط تو حسن و حسین است، همو که او را در کودکی پروریدی و در بزرگی به برادری برگزیدی و بزرگترین دوستان و محبوبترین یاران در نظر توست، سابقهدارترین آنها در اسلام و هجرت به سوی تو ای بهترین مردمان! اینک او را اسیر نموده و ریسمان به گردن او بسته و چون شتر به جلو میکشند!...
آنگاه امیرمؤمنان علیه السلام را در برابر اولی نگاه داشته و گفتند: دست بیعت دراز کن! فرمود: به خدا سوگند که بیعت نمیکنم زیرا بیعت من به گردن شماست.عَدیبن حاتم گوید: به خدا سوگند هیچگاه دلم به حال کسی به اندازه علیبن ابیطالب علیه السلام نسوخت آنگاه که گریبان او را گرفته به سوی اولی برده و به او گفتند: بیعت کن. فرمود: اگر نکنم؟ گفتند: گردنت را میزنیم، و آن حضرت سر به آسمان برداشت و گفت: “خداوندا، تو را گواه میگیرم که اینان آمدهاند مرا بکشند در حالی که من بنده خدا و برادر رسول خدایم”.باز گفتند: دست بیعت دراز کن، حضرت امتناع کرد و آنان به زور دست او را دراز کردند، حضرت دست خود را مشت کرد و همگی خواستند آن را باز کنند و نتوانستند، و اولی روی همان دست بسته دست کشید، و آن حضرت در حالی که به قبر رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم مینگریست میگفت: “ای پسر مادرم، این قوم مرا به استضعاف کشاندند و نزدیک بود مرا بکشند”.آنگاه با این دو بیت با اولی سخن گفت: فإنکنت بالشّوری ملکتاُمورهم/فکیف بهذا و المشیرون غیَّب/ و إنکنتبالقربیحججت خصیمهم/فغیرک أولی بالنَّبیِّ و أقرب/ “اگر به دلیل شورا حکومت مردم را به دست گرفتهای، این چه شورایی است که اهل شورا غایب بودند”؟!/ “و اگر به دلیل خویشاوندی با رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم بر خصم حجت آوردی، غیر تو که به پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم سزاوارتر و نزدیکتر بود”!/ و آن حضرت بارها میفرمود: شگفتا! آیا خلافت به امتیاز صحابی بودن صورت میگیرد ولی به امتیاز صحابی و خویشاوند بودن صورت نمیگیرد؟!/
علمالیقین 2 / 686، مقصد سوم، فصل۲۰
روایات مهم درباره تبری و لعن
--> امام رضا علیه السلام فرمودند: کمال و نهایت دین در ولایت ما و برائت از دشمنان ماست.
(بحارالانوار ج27ص58)
-->امام صادق علیه السلام فرمودند: دروغ میگوید کسی که گمان می کند دوستدار ماست اما از دشمنان ما برائت نمی جوید.
(بحارالانوار ج27ص57)
-->امام صادق علیه السلام فرمودند: هر کس در کفر دشمنان ما (اهل بیت علیهم السلام) و کسانی که به ما ظلم کرده اند شک کند او خود کافر است.
(بحارالانوار ج2 ص337)
--> امام صادق علیه السلام فرمودند: کسی که نفهمد و نشناسد آنچه را که بر ما وارد شد و از ظلمی که بر ما روا شد و حقی که از دست ما رفت و... پس او شریک با ظالمین است.
(عقاب الاعمال صدوق: باب عقاب ناصب، حدیث 6 ـ بحارالانوار: ج 8، ص 336 و ج 27، ص 55، حدیث 11.)
-->امیرالمؤمنین(علیهالسلام) فرمودند: والله اگر این امت روی خاک بایستند با پای برهنه در حالی که بر سر خود خاکستر ریخته باشند و گریه و زاری کنند و بر کسانی که آنها را گمراه کردهاند و راه خدا را بستهاند و مردم را به سوی جهنم خواندهاند؛ لعنت کنند باز این امت در لعن و بیزاری کم کاری کردهاند.
(بحار الانوار ج30 ص 126)
--> در روایت آمده است: مرد خیاطی دو پیراهن نزد امام صادق(علیهالسلام) آورد و عرض کرد: من هنگام دوختن یکی از این دو پیراهن صلوات بر محمد و آل محمد میفرستادم و هنگام دوختن دیگری لعن بر دشمنان محمد و آل محمد(صلی الله علیه و آله) میفرستادم. شما کدامیک را اختیار مینمایید؟ امام صادق(علیهالسلام) پیراهنی را که با ذکر لعن دوخته شده بود انتخاب نمودند و فرمودند: من این پیراهن را بیشتر دوست دارم.
(امارة الولایة: ص 51 ـ و تعلیقه شفاء الصدور: ج 2، ص 48)
-->شیخ ابوالحسن مرندی از شیخ حر عاملی صاحب وسائل شیعه(رحمةاللهعلیهما) نقل میکند: امیرالمؤمنین(علیهالسلام) در حال طواف کعبه بود مردی پرده خانه کعبه را گرفته و صلوات بر محمد و آل محمد(صلی الله علیه و آله) میفرستاد، حضرت بر او سلام نمود. بار دوم حضرت او را دیدند ولی سلام نکردند. آن مرد عرض کرد یا امیرالمؤمنین! چرا این بار به من سلام ننمودید؟ حضرت فرمود: نخواستم تو را از ذکر لعن که این بار میگفتی باز دارم. چرا که لعن از صلوات بر محمد و آل محمد(صلی الله علیه و آله) بالاتر است.
(مجمع النورین و ملتقی البحرین: ص 208.)
-->نبی اکرم(صلی الله علیه و آله) به اصحابش فرمودند: ای بنده خدا دوست بدار به خاطر خدا و دشمن بدار به خاطر خدا و دوست بگیر به خاطر خدا و دشمن بگیر به خاطر خدا؛ پس به درستی که به ولایت خدا به کسی نمیرسد مگر از این راه و کسی طعم ایمان را نمیچشد اگر چه نماز و روزه زیاد به جا آورد مگر از راه تولی و تبری و امروز بیشترین دوستیها و دشمنی های مردم به خاطر دنیاست و این دوستی و دشمنی دنیایی ذرهای پیش خداوند تعالی ارزش ندارد.
راوی عرض کرد: چگونه بدانم دوستی و دشمنی من به خاطر خداست؛ دوست خدا کیست تا او را دوست بدارم و دشمن خدا کیست تا او را دشمن بدارم؟ پیامبر اکرم(صلی الله علیه و آله) به سوی مولای ما امیرالمؤمنین علی بن ابیطالب (علیهالسلام) اشاره فرمودند و فرمودند آیا علی را میبینی؟ راوی گفت: بله.
پس فرمودند: دوست بدار دوست علی(علیه السلام) را چون دوست علی(علیهالسلام) ولی الله است و دشمن بدار دشمن علی(علیهالسلام) را چرا که دشمن علی(علیهالسلام) عدوالله است .
سپس در ادامه فرمودند:
دوست بدار دوست مولا علی را هر چند آنکه قاتل پدر و فرزندان تو باشد و دشمن بدار دشمن مولا علی را هر چند او پدر و فرزندانت باشند.
(علل الشرایع: ج 1، باب 119)
--> ابوحمزه ثمالی نقل می کند که امام سجاد علیه السلام فرمودند: هر که جبت و طاغوت را هر روز یک مرتبه لعن کند خدای تعالی هفتاد هزار هزار (هفتاد ملیون) حسنه برای او بنویسد وهفتاد هزار هزار گناه از او محو کند و هفتاد هزار هزار درجه او را رفعت بخشد و هر که در شب یک مرتبه آن دو (جبت و طاغوت) را لعن کند همین ثواب در نامه عملش نوشته شود.
--> مـحـمـد بـن مـنـصـور گوید: از عبد صالح (امام موسى بن جعفر علیه السلام ) درباره قـول خـداوند که می فرماید: بگو پروردگار من همه کارهاى زشت را، آنچه عیانست و آنچه نهانست را حـرام کـرده. (آیه33سوره اعراف) پـرسـیـدم.
فـرمـود: براى قرآن ظاهرى است و باطنى ، همه آنچه را خدا در قرآن حرام کرده ظاهر قرآن است و باطن آن پیشوایان جورند و همه آنچه را خـداوند در قـرآن حـلال فـرموده ظاهر قرآنست و باطن آن پیشوایان حق (اهل بیت علیهم السلام) هستند.
(اصول کافى جلد 2 صفحه 202 روایت 10)
--> امام صـادق عـلیـه السـلام فرمودند که رسول خدا (ص ) فرموده است : هـرگـاه پـس از مـن اهـل ریـب و بـدعـت را دیدید بیزارى خود را از آنها آشکار کنید، و بسیار بـه آنـهـا دشـنـام دهـیـد، و دربـاره آنـها بـد گـوئیـد، و آنـهـا را بـا بـرهـان و دلیـل خـفـه کـنـیـد که نتوانند در دل مردم القاء شبهه کنند و نتوانند بفساد در اسلام طمع کـنـنـد، و در نـتـیـجـه مـردم از آنـهـا دورى کـنند و بدعتهاى آنها را یاد نگیرند، و خداوند در بـرابـر ایـن کـار بـراى شما حسنات و درجات بنویسد و درجات شما را در آخرت بالا برد.
(اصول کافى جلد 4 صفحه :83 روایت 4)
--> سلیمان اعمش نقل می کند از امام صادق علیه السلام که ایشان از پدرانشان از امیرالمومنین نقل فرمودند که حضرت فرمودند: رسول خدا صلی الله علیه و اله به من فرمود: یاعلی ! تو امیر و مقتدای مومنان و امام پرهیزگاران هستی. یا علی ! تو آقا و سرور اوصیا و به ارث برنده دانش پیامبران، و در جایگاه صدیقین بهترین، و در میان پیشتازان برترین هستی. یا علی ! تو همسر سیده و سرور زنان جهان و جانشین بهترین پیغمبر از پیغمبران خدا هستی. یا علی ! تو مولای اهل ایمان و حجت خدا بعد از من بر تمام مردمان هستی. کسی که تبعیت کند از تو بهشت از برای اوست و هر کس با تو دشمنی کند مستوجب آتش و دوزخ است.
یا علی! قسم به آن کسی که مرا به نبوت مبعوث کرد و مرا بر تمام مردم برگزید اگر بنده ای از بندگان خدا هزار سال عبادت حق تعالی را کرد از او پذیرفته نمیشود مگر این که همراه با ولایت تو و ولایت امامان از فرزندان تو باشد. و ولایت تو هم پذیرفته نمیشود مگر این که همراه با برائت و بیزاری از دشمنان تو و دشمنان امامان از فرزندان تو باشد.
و جبرائیل مرا به این امر خبر داده است: "هر کس می خواهد ایمان بیاورد و هر کس می خواهد کفر ورزد" (کهف/29)
(بحارالانوار ج27ص63ح22)
اللهم عجل لولیک الفرج